Poza kręgiem światła...
...na pozór
...na niby
Od kilkunastu lat opowiadam moje doznania poprzez poezję , malowanie , fotografowanie. Pasjonują mnie emocje , duchowość , człowiek . Poprzez wiersze wyrażam głównie emocje . Maluję obrazy zaczerpnięte z moich sennych marzeń bądź natury. Fotografia to oddzielny temat związany głównie z muzyką . Choć niedoskonała ale pozwala mi zapamiętać chwile spędzone z żywą muzyką w klubach i na wielkich koncertach. Słucham głównie doom , glam , heavy , power metalu . Nie obca jest mi poezja śpiewana i muzyka klasyczna. Moje pasje powstawały z chęci dowiedzenia się kim jestem . Lepszego skomunikowania się ze sobą i zewnętrznością . Mogę o sobie powiedzieć : Warszawianka z urodzenia , humanistka z wewnętrznego wyboru.
 |
| rys.-Joanna Małoszczyk |
***
Rozjaśniłam się
światłem migotliwej lampy
wyszłam z kręgu cienia
jeszcze nie widać nic
poza błyskającymi
promienistymi smugami
Razi przestrzeń
oślepia
dążę do wiedzy tajemnej
O sobie nie wiem nic
Poza kręgiem światła żyłam
na pozór
na niby
na zawsze
na chwilę
Wyolbrzymiona trwoga gdzieś pozostała
teraz jest bezkresem
odnalezioną drogą
świetlistą kulą
Co znajdę
Nie szukam
niech się toczy...
rozbłyszczone ,
jaskrawo-złote
światło mojej wyobraźni.
 |
| rys.-Joanna Małoszczyk |
Spowiedź
Stoję przed tobą
obdarta z myśli
złe uczynki...
dodałam je wszystkie
tyle przykazań złamałam
i przysiąg
sobie i tobie danych
Srebrniki
Zapłacę za nie ...
Srebrniki
Zapłacę za nie ...
cóż jeśli nie zapłatą są
a tylko złudzeniem
tą chwilą bez końca
za którą piekło
i czymże jest prawda zdobyta ...
To powiew wiatru
i muskanie palców
i nic ponadto
staję przed tobą
z miłością przecież
ale bez nadziei
Taką dostałam zapłatę
za wierność miłości.
 |
| rys.-Joanna Małoszczyk |
***
Zaklinam rzeczywistość
w niebycie uwięziona
tęsknić nie można
coby to znaczyć mogło...
Uczucia
te igły kłujące serce
Zamrozić
Hibernacja to piękny stan
na zawsze przecież
pozostaną tam
nietknięte
obrazy doskonałości
Wystarczy lekko dotknąć
odkrywasz nieprawdziwość swoich teorii
lód topi się
od żaru moich emocji
i nic
nic nie powstrzyma
A ty
oczy zasłaniasz
uciekasz
ogarnia cię strach
tak wielki
jedno tylko zrobić możesz
Zamieniasz się w kamień
 |
| rys.-Joanna Małoszczyk |
Chwila
Do mnie należy ta chwila
kiedy siedzę z twarzą
wystawioną na słońce
i wtedy gdy głaszczesz moje włosy
A kiedy oczy przymykam
i w myślach cień wspomnień
przywołuję...
ta chwila też należy do mnie
Cała jestem przystrojona
w chwile
które należą do mnie
Cisza
Nie mów nic
niech trwa cisza
na powitanie
patrz tak tylko
tylko patrz tak
zawsze na mnie...
Nie mów nic
nie rozpraszaj
tej chwili
Zapamiętam
obraz ten
i ten moment
to wystarczy
kiedy serce jest spragnione
Nie mów nic
tylko zostań z tym wyrazem
co twą twarz
opromienia mym obrazem
 |
| rys.-Joanna Małoszczyk |
Poranne
Promień słońca
choć pochmurne niebo
krok rytmiczny
stopą takt o podłogę wybijasz
gdy parkietem
kuchnia twoja
poranne igraszki
z muzyką
Włączasz by w tan radosny ruszyć
Ciało obrót
podskoki i skręty czyni
Nie panujesz już nad nim
tylko muzyka ciągle w tobie
i promienie jasne od ciebie biją
z radosnej zabawy zrodzone
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz