Ewa Sabala - ... piękna jesień kiedyś w końcu minie ...

                                      Ewa Sabala 

...  piękna jesień

kiedyś w końcu minie  ...

Ewa Sabala - ur.1989 roku w Krynicy -Zdroju obecnie mieszkam w Warszawie pisze poezje oraz teksty do piosenek , Autorka tomiku Poezja moim życiem ,mój wiersz ukazał się także w  antologii Pomocne słowo. Moją pasją oprócz poezji jest także gra na gitarze , fotografia oraz góry :)

...

jesienne liście spadają

a niebo płacze 

 znienacka 

zanurzam się w ogrody

 kolorowej jesieni

 spadają liście

 a wraz z liśćmi pada deszcz

 nie płaczcie z niebem

 nie upadajcie jak te liście

 Powoli spadają 

w porywach wiatru

 piękna jesień

kiedyś w końcu minie

 A ty?

 Zanurzysz się w głębie rajskich ogrodów

 pomiędzy obłokami 

 pomimo deszczu 

 pomimo wichury

Bo w końcu przyjdzie lato

 a liście zmienią kolor 

Przebudzenie

Każdego ranka jak pięknie jest się budzić 

sięgać tam gdzie jeszcze nie sięgaliśmy

 Każdego ranka jest dobrze nie marudzić 

powrócić do żywych i cieszyć się tym czego doświadczyliśmy

Umieramy nie po to by podkładać innym kłody 

 i sięgać większego dna

 Umieramy po to by wejść na zimne schody

 A wtedy pęknie lodowa kra

Idziemy pod górę by zacząć coś ze sobą robić

by zrozumieć że inni nas potrzebują

Czerwoną wstążką miłości świat przyozdobić

I dać im nadzieję na to że życie sobie nie zmarnują . 

Poziom miłości

Na poziomie serca

 tam wszystko przejrzyste

 Wspinasz się na szczyt

 skalistej góry 

 Wyciągam ręce

 widzę jasne chmury

Na poziomie umysłu

 ciemność w powietrzu zawisła 

 Przerwa w milczeniu

 wiedza za ścisła

Na poziomie serca

 nie ma myśli trujących 

 Kierunek miłość bezgraniczna

 Kochanie dusz istniejących

Na poziomie umysłu

 dręczące pytania

 Nauczmy się słuchać serca

 wykonamy wszystkie życia zadania.

Na dachach  życia

nie żyjemy dla siebie
na dachach życia
ktoś podtrzymuje
idąc ulicą
delikatnie zatrzymuje

patrz prosto przed siebie
spadają liście
podnieś je
mijają daty
wyrwij kartki z kalendarza

i pamiętaj

o śmierci
choć nie wiadomo kiedy przyjdzie
o miłości
choć wbija sztylet w serce
o poezji prawdziwej
choć jest nie doceniona

i wciąż pamiętaj
nie umieramy na próbę

Kwitnąca jabłoń

twoje spojrzenie

 moje spojrzenie

 na kwiat kwitnącej jabłoni

 dziś malowniczy 

 ruch pędzla

 do refleksji nas skłoni

 wspomnienia tworzą w duszy 

 najpiękniejsze obrazy

 nowe drzewo 

 nowe życie

 kolejne żywe uśmiechy

 na twarzy

 ożywiasz przyrodę

na kawałku płótna 

 noc już nie ciemna

 przyroda już nie smutna.

https://www.facebook.com/pages/Ewa-Sabala-pisarz/517710151580860?ref=ts&fref=ts&__mref=message

foto-Ewa Sabala