środa, 21 października 2015

Ewa Sabala - ... piękna jesień kiedyś w końcu minie ...





                                      Ewa Sabala 



...  piękna jesień

kiedyś w końcu minie  ...





Ewa Sabala - ur.1989 roku w Krynicy -Zdroju obecnie mieszkam w Warszawie pisze poezje oraz teksty do piosenek , Autorka tomiku Poezja moim życiem ,mój wiersz ukazał się także w  antologii Pomocne słowo. Moją pasją oprócz poezji jest także gra na gitarze , fotografia oraz góry :)

...

jesienne liście spadają
a niebo płacze 
 znienacka 
zanurzam się w ogrody
 kolorowej jesieni
 spadają liście
 a wraz z liśćmi pada deszcz
 nie płaczcie z niebem
 nie upadajcie jak te liście
 Powoli spadają 
w porywach wiatru
 piękna jesień
kiedyś w końcu minie
 A ty?
 Zanurzysz się w głębie rajskich ogrodów
 pomiędzy obłokami 
 pomimo deszczu 
 pomimo wichury
Bo w końcu przyjdzie lato
 a liście zmienią kolor 







Przebudzenie

Każdego ranka jak pięknie jest się budzić 
sięgać tam gdzie jeszcze nie sięgaliśmy
 Każdego ranka jest dobrze nie marudzić 
powrócić do żywych i cieszyć się tym czego doświadczyliśmy
Umieramy nie po to by podkładać innym kłody 
 i sięgać większego dna
 Umieramy po to by wejść na zimne schody
 A wtedy pęknie lodowa kra
Idziemy pod górę by zacząć coś ze sobą robić
by zrozumieć że inni nas potrzebują
Czerwoną wstążką miłości świat przyozdobić
I dać im nadzieję na to że życie sobie nie zmarnują . 






Poziom miłości

Na poziomie serca
 tam wszystko przejrzyste
 Wspinasz się na szczyt
 skalistej góry 
 Wyciągam ręce
 widzę jasne chmury
Na poziomie umysłu
 ciemność w powietrzu zawisła 
 Przerwa w milczeniu
 wiedza za ścisła
Na poziomie serca
 nie ma myśli trujących 
 Kierunek miłość bezgraniczna
 Kochanie dusz istniejących
Na poziomie umysłu
 dręczące pytania
 Nauczmy się słuchać serca
 wykonamy wszystkie życia zadania.






Na dachach  życia



nie żyjemy dla siebie
na dachach życia
ktoś podtrzymuje
idąc ulicą
delikatnie zatrzymuje

patrz prosto przed siebie
spadają liście
podnieś je
mijają daty
wyrwij kartki z kalendarza

i pamiętaj

o śmierci
choć nie wiadomo kiedy przyjdzie
o miłości
choć wbija sztylet w serce
o poezji prawdziwej
choć jest nie doceniona

i wciąż pamiętaj
nie umieramy na próbę





Kwitnąca jabłoń

twoje spojrzenie
 moje spojrzenie
 na kwiat kwitnącej jabłoni
 dziś malowniczy 
 ruch pędzla
 do refleksji nas skłoni
 wspomnienia tworzą w duszy 
 najpiękniejsze obrazy
 nowe drzewo 
 nowe życie
 kolejne żywe uśmiechy
 na twarzy
 ożywiasz przyrodę
na kawałku płótna 
 noc już nie ciemna
 przyroda już nie smutna.





https://www.facebook.com/pages/Ewa-Sabala-pisarz/517710151580860?ref=ts&fref=ts&__mref=message







foto-Ewa Sabala 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz