ROPIEŃ - post punk

foto-Mariusz Malczer Marszałkowski

ROPIEŃ

powstał w 2013 roku
 z zamiarem grania muzyki z pogranicza punka i wczesnego death metalu. 
Nasze pierwsze nagrania demo 

(„Skamieniałe zło”, 2014) prezentowały twórczość mocno zainspirowaną m.in. kanadyjskim SLAUGHTER, CELTIC FROST, RAMONES, BAD RELIGION i MISFITS, z lekko humorystycznymi tekstami nawiązującymi do klasyki horroru. 

Z czasem w twórczości ROPNIA 

do głosu zaczęły coraz mocniej dochodzić wpływy post punka, nowej fali i muzyki pop-rockowej z lat 80, 

co można już było wychwycić na kolejnym studyjnym demo („Kły”, 2016). Niedługo potem zmienił nam się dość mocno skład i już wraz nowymi ludźmi nagraliśmy nasz debiutancki album, „Początek końca świata” 

Płyta zawiera sporo numerów napisanych w pierwszym okresie działalności, ale też trochę nowych pomysłów. Ukazała się nakładem ZIMA Records w 2017 roku.

foto-Piotr Urbaszek

Na początku 2018 roku ponownie odwiedziliśmy studio, tym razem z zamiarem nagrania czterech nowych numerów i koweru utworu

 „Te dni (Krzyż)” VARIETE. Całość nosi tytuł „Koszmary” i w założeniu jest pierwszą z dwóch epek, z których każda będzie prezentować nieco inne oblicze zespołu (w przypadku „Koszmarów” nieco bardziej surowe i mocniejsze). 

Podczas tej samej sesji zarejestrowaliśmy też kower REPUBLIKI, który trafi na składankę poświeconą ich twórczości („RE[punk]BLIKA. Nieustanne Pogo”, ZIMA Records).

W chwili obecnej pracujemy nad kolejną epką oraz materiałem na drugą płytę.

DYSKOGRAFIA:

„Skamieniałe zło” – demo, 2014

„5 piosenek o tym jak niszczyliśmy wszechświat” – reh, 2015

„Kły” – demo, 2016

„Początek końca świata” – album, 2017 (ZIMA Records)

„Koszmary” – epka (TBA)

Kontakt:

mspr@op.pl

https://www.facebook.com/ropien.band

https://ropien.bandcamp.com

Małpoludy - rock

Małpoludy

Geneza powstania "Małpoludów" sięga dawnych dziejów, 

gdzie "Sitek" i "Dżapan" pogrywali sobie w garażu, w małym miasteczku o nazwie Szczecinek. Jednak z czasem ich drogi się rozeszły i każdy pojechał w swoją stronę. Po ponad 15 latach przypadek sprawił że spotkali się ponownie, tym razem w Warszawie. Od słowa do słowa zawiązała się idea wspólnego grania, 

a że w duecie nie chcieli grać zaczęli montować skład. Jako trzeci dołącza „Rabiej „, basista nie na miarę szyty, wcześniej obsługujący wiosło w zespole „Chantal Prym”. Co zabawne, koleżka też pochodzi ze Szczecinka.

 "Dżapan" grywał w kilku składach między innym w „Halo! Tu cisza”,

 ale perkusistę Rafała spotkał na jakimś „jam sesion” i już chłopaki tak się polubili, że bębniarz mu nowych projektów nie odmawiał. 

"Sitek" jako że utalentowany z niego pisarz, wyciągnął z szuflady to co miał i zaczął dokładać do nowych kompozycji.

 Z początkiem 2015 roku "Małpoludy" rozpoczęli swoją działalność szukając swojej drogi muzycznej. To że rock n roll płynie w ich żyłach, można się przekonać wybierając się na ich koncerty. 

W ciągu dwóch lat działalności zespół zaliczył kilka niezłych "gigów" autorskich jak i imprez cyklicznych między innymi w Łodzi, Łomży, 

Szczecinku i oczywiście Warszawie. Mieli przyjemność zagrać przed takimi artystami jak: Marek Piekarczyk czy Waglewski Fisz Emade. 

W 2017, a dokładnie 4-ego marca, 

nadszedł moment wydania debiutanckiego krążka o nazwie „Małpi luz”, 

który powstał pod okiem Jacka Kiedo z "RedRum Studio". Po krótkiej przerwie zespół wrócił do grania. Opracowują nowy materiał i rozpoczęli działalność koncertową. W sierpniu nakręcił i opublikował swój pierwszy teledysk do utworu “Pol`Ska”.

https://youtu.be/HGq50VKWe0g

https://www.facebook.com/malpoludy/?ref=br_rs

Zero Gain - HC/PUNK

Zero Gain 

HC/PUNK

ZERO GAIN - kapela hc punk powstała w czerwcu 2014 roku w Trzcielu . 

Tworzą go ludzie , którzy wcześniej grali w takich zespołach jak WHY NOT , PENNERS , MUCHOZOL, ADP

.

Pomysł stworzenia ZERO GAIN padł od "Małego" i "Julka" .Pierwszym problemem był brak pełnego składu. 

Bębny i bass był obstawiony bo pomysłodawcy borykali się z tymi instrumentami od lat. Pozostawało pytanie czy jedna gitara czy dwie i co z vocalem? 

Po niedługim namyśle gitarę objął "Mischa" a drugą i vocal "Karate", którego najtrudniej było odnaleźć ponieważ odległość spowodowała brak kontaktu przez ok 15 lat , gdyż mieszka pod Zieloną Górą . 

Ale dzięki cudom techniki kontakt został nawiązany i cztery dni po spotkaniu odbyła się pierwsza próba, a po pięciu pierwszy koncert na Festiwalu "Hey Ho Ramona". 

Do tej pory zespół zagrał kilka koncertów, m.in. Trzciel , Opalenica , Jarocin ,Warszawa, Poznań, Gostynin. 

W marcu 2015 r kapela weszła do studia gdzie zarejestrowała swój pierwszy materiał. Jednak zarejestrowany materiał potrzebował sprawnej ręki do zrobienia miksów i masteringu. Nagrany materiał przeleżał ponad pół roku. 

Obrobienia ścieżek podjął się Mirek Wdowczyk. W kwietniu 2016 r płyta ujrzała światło dzienne , która ma tytuł " Nie zapomnę..." poświęcona przyjaciołom zespołu.

Członkowie zespołu

Dariusz "Mały" Wojciechowski - bębny,

Sławomir "Julek" Wawrzyniak - bass voc.,

Michał "Mischa" Łysakowski - git.,

Krzysztof "Karate" Mossetty - git. voc.

https://www.facebook.com/ZERO-GAIN-1445818922405033/?ref=br_rs

Nic Śmiesznego - HC/PUNKA

Nic Śmiesznego

Zespół powstał w 2002 roku i istniał do początku 2008. 

W tym czasie nagrał 2 dema i zagrał kilkadziesiąt koncertów. 

Przez skład przewinęło się kilka osób, Ci którzy już nie grają to Gieru(pierwszy basista) Rysiek( pierwszy bębniarz) i Kefir  ,  Havay   ( basiści). 

Po 10 latach doszliśmy do wniosku że warto zrobić to na nowo, każdy z nas bardziej doświadczony zarówno muzycznie jak i życiowo. 

Gramy muzykę,

 którą każdy sam sobie pewnie nazwie po swojemu natomiast kręcimy się w okolicach  HC/PUNKA. 

Jesteśmy poprostu grupą przyjaciól, którym bardzo po drodze w muzyce i w poglądach i w podejściu do sceny. 

Na chwilę obecną próbujemy nagrać materiał własnym sumptem,czeka nas ponowny debiut w Dębicy 08.12. 

i mamy nadzieję na propozycje koncertowe zarówno lokalnie jak i gdzieś dalej. 

Obecny skład: 

GUMIŚ-głos 

PASIAK-głos gitara 

ARIEL- bas głos 

SŁOŃ - bębny 

https://www.facebook.com/nic.smiesznego.545?ref=br_rs

Terrordome poszukuje perkusisty i basisty!

Terrordome 

poszukuje perkusisty i basisty!

Krakowski thrash metalowy zespół Terrordome przesłuchuje basistów i perkusistów, którzy dołączą do ekipy. Wszystkich chętnych kapela zaprasza do kontaktu poprzez facebook 

lub 

e-mail terrordomePL@gmail.com. 

W planach trzeci pełny album oraz kolejne wyjazdy koncertowe.

Terrordome gra szybki i brutalny Crossover Thrash Metal utrzymany w stylistyce lat 80. Główne inspiracje to Razor, Nuclear Assault, Slayer czy Cryptic Slaughter. Muzykę Terrordome cechują bardzo szybkie, energiczne tempa i solówki oraz agresywny wokal.

Zespół zagrał jak dotąd kilkaset koncertów w kraju i za granicą, dzieląc scenę z takimi kapelami jak: Suicidal Tendencies, Anthrax, Destruction, D.R.I., Sepultura, Whiplash, Ratos de Porão, Vader i wieloma innymi.

Jarosław Kapłon - Forpoczta

Jarosław Kapłon 

 Forpoczta

\

istota

nie pamiętam narodzin jedynie korytarz 

wypełniony światłem moment oddzielenia się od statku 

matki noc pod jaskrawą żarówką a potem słowa 

niezrozumiałe sygnały tyle czułości 

bo tylko w takiej kolejności mogło zrodzić się życie

najpiękniejsze są jednak oczy 

rozległe otoczki gwiazd mgławice przez które przemykam 

niczym astronauta w konstelacji bliźniąt 

mijam Kastora i Polluksa a po chwili wracam

do drogi mlecznej i jak czarna dziura

wysysam z niej całe gwiezdne systemy nieznane obiekty 

hektolitry białej materii wkrótce zasypiam 

wyczuwając jej skupione spojrzenie

studnia

z głębokiej studni kosmos widać jak na dłoni 

jasna plama światła odbija się w oku 

jest w tym jakaś pułapka 

to baczne podglądanie się nawzajem 

prowadzi do dziwnych skojarzeń 

trzeba nauczyć się krzyczeć ratunku 

echo ma głos kobiety która nie umarła jak te potopione koty 

miłość przecież nie zna granic 

woda krąży w przyrodzie z ust do ust 

więc musi nastąpić jakieś niebo 

możliwe że ktoś tam w górze opuści aluminiowe wiadro 

które kilkanaście kręgów nad nami

błyszczy niczym księżyc

perseidy

żar z papierosa odsłania mały fragment pokoju 

zapamiętuje fotel wduszony w kąt ścian 

wszystko inne jest poza jakby nie istniało w pamięci

liczę do pięciu otwieram oczy 

wymazując z osobna niespełnione marzenia 

cisza zwiastuje burzę papieros dogasa 

w płonącym wszechświecie myśli są jak unoszące się 

ciepłe opary poruszam się po omacku

wymyślam wszystko od nowa nie ma imion 

nie ma twarzy anonimowi ludzie 

utleniają się kropla po kropli

forpoczta

siedzę wpatrując się w muchę w jej czarny odwłok 

teraz nanodrony zachowują się jak owady 

kieszonkowe robaki szpiegów roje przypuszczeń 

zastanawiam się czy istnieje jakieś panaceum 

za oknem ptaki zmieniają się w czarne punkty 

w litery reklam w tarcze strzelnicze w widmo zamachu 

niechcący znalazłem dziurę w poduszce 

myśląc jak cienka jest pościel w stu procentach z bawełny

od kiedy zamieszkujemy w dużym mieście 

magazynuję na skórze odciski palców krople potu 

krew bo nikt nie trzyma ręki na pulsie 

dopada mnie białe światło dźwięk helikoptera 

kolejna myśl o wybuchu dogania ciężarówka na moście 

w telewizji ktoś mówi o kolejnych wystrzałach 

aż podrywają się żołnierze bataliony mężczyzn 

całe armie tych młodych chłopców 

karmię kotkę o czwartej nad ranem później kładę się 

obok ciebie moja zmiana warty już się skończyła

zakłócenia

utrwalam moment wznoszenia gołębi 

kilkuminutową tęsknotę każdy ma swoją przestrzeń

prawo do nadziei przebiegając drogę 

w niedozwolonym miejscu czuję śmierć za plecami 

wszelki byt ukryty w piszczących oponach

jestem podatny na dźwięki ruch 

jak więc zbliżyć się do nieuchwytnego 

zadać pytanie i otrzymać odpowiedź

jadę autobusem na wschód 

cofam w czasie gołębie zataczają koła 

nie są pewne powrotu wystarczy jeden telefon 

refren obcej kulturowo piosenki 

potem następuje wybuch 

równowaga

mógłbym przysiąc że umarłem że nie ma 

obok niczego co zapamiętałem na co patrzyłem 

przed snem czułem jak świat przygasa 

umożliwia jedynie retrospekcje zdarzeń 

bez możliwości przewijania do tyłu 

hamowania które pozwoli otworzyć oczy 

usłyszeć pisk i znieruchomieć uwierzyć w cud 

zmartwychwstania poczuć pierwszy 

nabierany oddech zobaczyć to samo miejsce 

przez pryzmat widzenia wszystkiego z góry 

jakbym był ponad zupełnie innym bytem

więc dotykam ciebie śpiącej na dowód że jestem 

w tej rzeczywistości z której niedawno 

wyszedłem ocierając się o twoje zimne nogi 

o przeszywający chłód namacalnego świata

cel

celujesz dla zabawy laserowym czujnikiem odległości

rozsądzając o życiu na tamtej płaszczyźnie ulicy 

wypatrując miejsc niczym okazji decyduje ślepy los 

że to miasto które widzisz przed sobą jest celem 

owad na szybie nigdy nie wyleci poza nią 

i nie doświadczy niczego po drugiej stronie 

gwiazda na niebie wybuchnie przeistaczając się 

w błękitnego karła forma którą ktoś kiedyś modelował 

własnymi rękami zniknie jedynie dźwięk miasta zostanie 

będzie trzeba przywyknąć jak do głosu nawigacji 

która nie ma do ciebie pretensji kiedy wytyczasz nowy 

cel podróży a potem cofasz się o kilka kroków 

stojąc niepewnie jakby przemówił sam bóg 

trup 

od opisów nudy wolę zabawę w wojnę 

można podnieść ręce do góry poddać się 

a potem patrzeć w dół myśleć o tych wszystkich robakach 

wijących się i czekających na moje ciało 

można też upić się wlać pół litra wódki 

prosto w serce zakochać bez wzajemności 

zachorować na nadciśnienie zgubić się 

samotnie w pokoju umrzeć i nie zaistnieć 

na rodzinnym zdjęciu albo już nie żyć 

od początku leżeć sztywno w gajerze 

z zamkniętymi oczami przyprawiać całą resztę 

o smutek nie odliczając do stu nie szukać

drążenie dziury w całym

dwie dziury w ścianie jak opuszczone wyspy 

miejsca które przenoszą w czasie spinają 

kuchnię z pokojem niczym szare guziki ubranie 

mogą okazać się mapą dobrze widocznym znakiem 

zwykłą skazą na betonowym materiale 

wszystko jedno jak dalej potoczy się życie 

ciekawość każe patrzeć w głąb między okrągłe 

przepełnione otchłanią cementu i żwiru oczy 

które jak dwa światy obok siebie istnieją 

przenikają się kiedy wiercę wzrokiem rozdrapuję 

palcami przeszukując ziarnko po ziarnku 

w kilku miejscach na raz jakby pamiętały 

coś czego nie da się opisać słowami i próbowały 

przekazać uporczywie przekuwane światłem 

że zostały zerkającymi oczami wywierconymi 

w niedawno postawionej ścianie 

Jarosław Kapłon- ur. 1972r we Wrocławiu. Autor czterech tomów wierszy: "Sprawy przyziemne"- 2012 "Grawitacja"- 2013 "Projekcja"- 2013 „Oswajanie chmur”- 2016. Współautor tomiku wydanego wraz z Marzeną Bruś "W miłości chodzi o wszystko"- 2015. Jego wiersze ukazały się w almanachach pokonkursowych jak i w antologii "Poeci Polscy 2016, 2017” (Pisarze.pl). Laureat Ogólnopolskich Konkursów Literackich m.in. XVI Ogólnopolskiego i Polonijnego Konkursu Literackiego im. Leopolda Staffa. Jego teksty publikowane 

były w czasopismach takich jak; Migotania, Szafie, Nestorze, Ricie Baum, Interze, Wakacie, Zamojskim Kwartalniku Kulturalnym, Wyspie, Salonie Literackim, e-Tygodniku Pisarze.pl, Internetowym Magazynie Kulturalno-Literackim Szuflada.net, Kurierze Zamojskim, Śląskiej Strefie Gender, Magazynie Literackim, Obszarach Przepisanych, Nowych Myślach, Helikopterze, Poetyckiej Poczcie Radia Koszalin jak również 

na portalach internetowych. Obecnie mieszka i pracuje w Zamościu.

Krzysztof Rębowski - Piknik pod Wiszącą Skałą

Krzysztof Rębowski

Piknik pod Wiszącą Skałą 

Przebić się !  (The Doors, wersja 2018)

Dzień rozrywa noc 

niczym szczypce kraba 

zawieszonego na niebie 

Pomyśl dziewczyno 

jak łatwo uwolnić 

się z mroku 

Przebić się na drugi brzeg !

nie słuchać już płaczu 

skazanych na porażkę 

Należy dążyć do celu 

pod łopoczącym sztandarem 

przebić się na drugi brzeg !

Mrok ustępuje pod naporem światła 

miłość jest wieczna 

i woła nas do siebie 

Zimowa miłość  (The Doors , wersja 2018)

We wrześniu spadł śnieg 

to nie mieści się  w głowie !

zgarniam zimową powłokę 

z zielonych liści 

Twoje serce bije dla mnie 

wyczuwam lodowaty podmuch wiatru 

chodź ze mną … 

do krainy łagodności 

Zimowa miłość 

tańczy na lodowym parkiecie 

zaprasza do udziału 

w corocznym balu 

Mam nadzieję, że przeżyję 

srogie mrozy, bo Twoja miłość 

znowu mnie  ogrzeje 

Prorocze sny 

Nawiedzają mnie sny 

w przededniu ważnych wydarzeń w życiu

głowa ministra 

dialogująca ze mną 

w noc poprzedzającą 

spotkanie w kinie z dziennikarzem 

ścigający mnie tłum ludzi 

przed wieczorkiem poetyckim 

kolejka ludzi do znanego artysty 

sprzedającego pluszowe zabawki 

i Murzyn zamykający sklep 

(troskliwość nie jest doceniana ! )

w przeddzień Parady Seniorów na wrocławskim Rynku 

wszystko to zapisane w pamięci 

i zanotowane zaraz po przebudzeniu 

niezawodna intuicja 

trzecie oko jak u jasnowidza Jackowskiego 

podążające za mną

i moim poetyckim posłannictwem  

Kobieta spod kościoła Bożego Ciała we Wrocławiu 

Przechodząc często obok kościoła Bożego Ciała

spotykam wychudzoną kobietę w okularach 

żebrzącą o jałmużnę, sięgam do kieszeni  

wyjmuję monetę i wrzucam do papierowego kubka 

ona prosi o chwilę spokoju, wyjmuje święty obrazek 

i podaje mi z wdzięcznością 

dziękuję i idę dalej 

zastanawiam się kim jest ?

kim była przedtem ?

zanim znalazła się pod kościołem 

zgarbiona w bolesnych szatach 

z twarzą świętej 

ze staromodnej ikony 

Ciesząc się ciszą (Depeche Mode, wersja 2018)   

Nie potrafisz zrozumieć słów 

które przerywają ciszę 

a jednak  posiadają moc 

ukrytą w prostych akordach 

Świat zmierza w złym kierunku 

pozbawionym sensu 

musimy się temu przeciwstawić 

utworzyć łańcuch żywych serc !

Słowa zawarte w silnych ramionach 

posiadających moc czynienia dobra 

nie załamuj się, bo miłość zwycięży 

jestem o tym przekonany 

Stojąc na szczycie 

drapacza chmur 

jestem szczęśliwy, że doczekałem 

tej wyjątkowej chwili 

ciesząc się ciszą, wśród gwaru 

wielkiego miasta !

Muzeum Przyrodnicze 

Wymarły łoś z wielkimi rogami 

ustawiony na środku sali 

podziwiałem go lata temu jako dziecko 

na szkolnej wycieczce 

niższy o dobrych kilka  centymetrów 

dzisiaj wracam w to samo miejsce 

jako dorosły człowiek 

łoś nieco zmalał, ale nadal wprawia mnie w zachwyt 

fotografuję się chętnie z jego majestatem  

bo był królem puszczy galopując przez knieje 

aż do momentu, kiedy nieostrożnie wpadł w bagno 

które odebrało mu życie i uwieczniło na wieki ! 

;::

Słońce nas spali 

afrykańskie słońce

szukające okazji

aby się wykazać 

w swoim dziele zniszczenia 

ale zanim to nastąpi 

zdążymy się wzajemnie zagryźć 

kochając do bólu !

Zombie Boy 

Cywilizacja powołuje do istnienia 

Istoty rodem z kosmosu 

Eksponowanie ludzkich kości 

Na skórze człowieka 

Absurdalny kostium 

Rozkładu za życia 

Mit pop kultury 

Opakowany i wystawiony 

Na sprzedaż 

;::

Zepsuta lodówka 

jak pustka w życiu …

gdzie są kochający ludzie 

którzy jeszcze wczoraj tu byli ?

słowa są za małe, aby to opisać  

anonimowy człowiek 

w bezkształtnej masie 

nie wymieniony z nazwiska i imienia 

w końcowych napisach filmu 

Reportaż 

Wiersze na poetyckiej stronie 

reportaże z życia szarych ludzi 

zamkniętych w blokach lub kamienicach

w sytuacji bez wyjścia 

proza nie budzi we mnie wstrętu 

zapach moczu na klatce schodowej 

potłuczone butelki po wódce 

menele żebrzący o parę złotych 

gawrony na spróchniałych drzewach 

przyglądające się sytuacji 

jestem poetyckim dziennikarzem  

i nic co ludzkie nie jest mi obce  

Piknik pod Wiszącą Skałą 

Rok 1900 wycieczka z elitarnej pensji dla dziewcząt 

w dniu Świętego Walentego pod Wiszącą Skałę, miejscową atrakcję 

tajemnicze miejsce rytuałów Aborygenów 

zakłócenia w czasie, schodzenie coraz głębiej pod ziemię 

balansowanie na skraju odczuwalnego świata 

zniknięcie w najmniej oczekiwanym momencie 

senne marzenia urzeczywistnione na jawie 

dziewczęta w korytarzu czasu 

z którego nie ma już powrotu 

spłoszone ptaki gestem rozpaczy 

czy ktoś chce wracać do pensji po takim zdarzeniu ?

lepiej błądzić po wieki w wyimaginowanym labiryncie ! 

;::

kontakt z autorem - Hyde55@op.pl

"KLER" - Sierściu

"KLER"

Od kilku tygodni, trwa doskonale przygotowana akcja promocyjna filmu Wojtka Smarzowskiego.

Jednak dzisiejszy post, nie będzie częścią tej kampanii.

O tym czy pójdę na film, jeszcze zadecyduję.

Bo z tego co zobaczyłem w zwiastunie, którzy znajomi przesyłali mi z komentarzem : "Obejrzyj zanim usuną", Reżyser przeleciał się po temacie , jak ksiądz po małolacie.

A więc jest podobno dużo wódy, złota, pieniędzy, biskupów i trochę dupczenia. Klasyczne dzieło dla narodu, który lubi proste rozwiązania i disco polo.

Jak wspomniałem, nie widziałem filmu, ale z opinii stron broniących tego dzieła, wnioskuję, że Smarzowski nie poruszył tematu, który spowodował moje z kościoła odejście.

A odszedłem nie dlatego, że księża ruchają gosposie i swoje owieczki płci obojga. Nie dlatego, że mają fajne samochody a niejaki Głódź opływa we wszystko na generalskiej emeryturze.

Otóż ten sam KLER, przedstawiony w filmie od strony rubaszno- balangowej, wyruchał nasz naród, wchodząc w układ z ustępującą władzą komunistyczną i przejmującą "władzę" ekipą solidarnościową.... 

Z zimną krwią pobłogosławiono nowy porządek, za zwrot ziemi i nieruchomości wartej miliardy złotych.

Zdradziliście ten Naród, a z ofiary Księży Popiełuszki,Niedzielaka, Suchowolca i Zycha zrobiliście sobie jaja....( Ktoś Ich dzisiaj wspomina????) I naprawdę nie rozumiem protestów obrażonych katolików.

Przecież na co dzień psioczycie na wszelkiej maści pośredników. Zanim otworzono zachodnie supermarkety, jeździliście wszyscy do hurtowni, żeby kupować taniej bez pośrednika - detalisty ze spożywczego.

Wierzycie w Boga ? No to On jest wszędzie.

W S Z Ę D Z I E !!!!!

Więc czemu płacicie za pośrednictwo w kontakcie z Nim?

Od urodzenia (chrzest) przez całe życie (komunia,bierzmowanie,ślub,kolęda,remont ołtarza, kwiaty na ołtarz, pogrzeb) płacicie ciężko zarobiony szmal.

Za co ???

Kiedy dotrze do Was, że to nie Smarzowski jest Waszym wrogiem, ale Ci wszyscy, którzy nadstawiają z ciekawością ucha, słuchając Waszych wynurzeń przy spowiedzi.

Kiedy dotrze do Was, katoliccy intelektualiści, że Biblia, to nie jest rozprawa psychologiczna do tyrad wygłaszanych przez Tischnerów i Bonieckich, tylko najprostsza książka, jaka powstała. TAK - TAK , NIE-NIE...

I tu nie ma miejsca na interpretację i dywagacje, co to Jezus miał na myśli. 

Bo Jezus Miał na myśli jedno: Albo rozdasz wszystko co masz potrzebującym i pójdziesz za Nim, albo spierdalaj.

Nie trzeba oglądać "KLERU", żeby do wszystkich biskupów i 90% księży powiedzieć SPIERDALAĆ !!!!!

AMEN.

GOMOR - metal

Jeśli słuchasz Motörhead to musisz posłuchać 

GOMOR -a !!! 

Zespół GOMOR powstał w 1988 roku w Poznaniu z inicjatywy ówczesnych technicznych Turbo & Wolf Spider i zadebiutował udanym i szokującym występem na Metalmanii 89'. Z tego też okresu pochodzą pierwsze nagrania tego zespołu wydane przez Metal Mind Productions na składance Metalmania 89'.

Po wielu latach zawieszenia Popcorn (Acid Drinkers) i Compass (Syndicate,RH Blue) na jednej z wielu imprez postanowili reaktywować GOMOR, co zaowocowało w 2012 r. nagraniem albumu " Apocalyptic Rise" który zawiera 11 ostrych i dynamicznych metalowo-rock’n’rollo'wych kompozycji w nurcie muzycznym a’la Motörhead. 

Album został bardzo dobrze przyjęty przez media i słuchaczy,a Gomor został okrzyknięty mianem „polskiego Motörhead”,głównie jest to zasługa wokalu Compassa który do złudzenia wpasowuje się w stylistykę śp.Lemmyego. Muzyka Gomor opiera się na najlepszych wzorcach wielu klasyków tego gatunku, jednak podobieństwo do twórczości legendarnego Motörhead jest niezaprzeczalne. Obecnie GOMOR gra w zmienionym składzie kontynuując i tworząc heavy rockowe dzieło z wykopem miażdżącym i wgniatającym w ziemię brzmieniem. 

Skład:

Compass - voc 

Maciej Jahnz (ex Flapjack) - lead guitar 

Maciej ŻUK Żebrowski (ex Sweet Noise) - bass guitar 

Marek GOORAL Górecki - guitar 

Jarosław Szczeciński - drums        

https://www.youtube.com/watch?v=cBXSTPvaq8c

Solitary - art metal

Solitary

Zespół muzyczny grający art metal z elementami gothic, doom metalu, art rocka.

Początki poszukiwań muzycznej tożsamości sięgają lat dziewięćdziesiątych. Założycielami formacji byli Tomasz Brodowski i Adam Wysocki. Właściwy skład zespołu tworzyli: Paulina Iwanowska- wokal, Tomasz Brodowski- perkusja, Rafał Januszczyk- gitara basowa, Mariusz Zamojski- gitara, Piotr Mrugalski- gitara, Bogusław Deluga- skrzypce. Zespół w tamtym okresie zarejestrował taśmę demo „Chansons de geste" i EP „Love Death Dance”. Solitary zostało bardzo dobrze przyjęte przez fanów muzyki metal/rock. Grupa prezentowała się w prasie, rozgłośniach radiowych, na składankach muzycznych krajowych i zagranicznych. Grała wiele koncertów. Z końcem 2000 roku zespół podjął decyzja o zawieszeniu działalność.

W maju 2012 roku grupa wznowiła działalność w składzie: Aleksandra Baklarz- wokal, Karol Kiryłło- gitara, Piotr Mrugalski- gitara, Maciej Łapiński- gitara basowa, Tomasz Brodowski- perkusja. 

Solitary powraca na scenę muzyczną z nowym materiałem. W repertuarze zespołu znalazły się także stare kompozycje w zupełnie nowej aranżacji muzycznej. Jesienią 2015 roku zespół wydał materiał promocyjny, noszący tytuł „Time Machine” na którym znalazły się cztery utwory: 66, Ulotności MMXV, Zmęczenie II, Rzeka. Muzyka na „Time Machine” to łącznik pomiędzy twórczością zespołu z końca lat dziewięćdziesiątych, a nowymi pomysłami 

i nowym spojrzeniem na tworzenie muzyki w klimacie art, rock, doom, metal.

W roku 2016 dochodzi do kolejnych zmian w składzie zespołu. Dołączają kolejno: Tomasz "Toto" Tomkiewicz-gitara basowa, Monika Strzyżewska- wokal, Przemysław Grzeszczak- gitara, Rafał Kostrzewski – gitara.

Obecnie zespół pracuje nad nowymi kompozycjami, które chce wydać na swoim debiutanckim albumie.

Monika Strzyżewska - Wokal , 

Przemek Grzeszczak - Gitara , 

Rafał Kostrzewski - Gitara,

Tomasz Tomkiewicz - Bas ,

Tomasz Brodowski - Perkusja

https://www.facebook.com/Solitarypl/?ref=br_rs

Dead Pollys - Jimmie Jimmie

Dead Pollys

Jimmie Jimmie

"Jimmie Jimmie" to jeden z kawałków Dead Pollys przeciwko rasizmowi i "nazyfikacji", 

która dzieje się na całym świecie. 

Ta piosenka jest protestem przeciwko szwedzkiej partii "Sweden Democrats", którą prowadzi Jimmie Åkesson.

Redakcja

Redakcja

Zapraszamy do oglądania, 

polubienia i innych czynności procesowych! Tym razem Redakcja gra starodawną pieśń Śmierć Kliniczna.




Nowy skład, nowa energia, nowe plany. Mamy już pełny repertuar, złożony zarówno z numerów Redakcji jak i klasyków Śmierci Klinicznej i Absurdu. Napisałem cztery nowe piosenki, pewnie zagramy je na jesiennych koncertach. Coraz poważniej myślimy o nagraniu ich w studio.

Darek Dusza

Janek Rotten Chłopecki - NIEWYRAŹNY ZARYS CZŁOWIEKA

Janek Rotten Chłopecki 

NIEWYRAŹNY  ZARYS 

CZŁOWIEKA

PASTYLKA

daj mi pastylkę odwagi abym mógł usiąść przy stole

mam talerz z kośćmi niezgody polej mi w kielich pokorę

daj mi do ręki giwerę bym mógł zakręcić bębenkiem

bym mógł pożegnać się z życiem ze światem idąc za rękę

jeszcze mój oddech się skrapla na lśniącym ostrzu twej skóry

czerwone płatki rozwagi wykute w oczach ponurych

jeszcze na palcu gęstnieje poranna mgiełka rozwagi

piasek już płonie zazdrością trumna dodaje powagi

czy to ode mnie zależy w którą to stronę zawieje

gdy oddech wiatru na twarzy rozwieje wszelkie nadzieje

kula już czeka w komorze gdy martwy przedmiot ożywa

martwe już ciało na bruku granice czasu rozmywa

POLOWANIE

w ciepłym lesie w ściółce saren

gdzie powinno być bezpiecznie

jakieś dziecko zabłąkane

drogo płaci za swe miejsce

to nie dziecko sarny dzika

ani nie psa myśliwskiego

można strzelać prosto w serce

bo z gatunku naczelnego

kością staje się niezgody

mógł gdzie indziej szukać miejsca

ludzki bachor - jego wina

przecież lasem rządzi strzelba

BYŁEM

poszedłem dzisiaj kupić na obiad

zupkę chińską (w proszku) robioną w polsce

czyli nigdzie w europie

byłem w biedronce by kupić mleko

i wyszedłem z płytą winylową the clash

adapter chyba kupię w żabce

może być tańszy

w ostatnią niedzielę skoczyłem po chleb

na stację benzynową

kupiłem tam jeszcze czipsy i coś do picia

w rossmanie prócz srajtaśmy w artystyczne 

kurpiowskie wzorki kupiłem opłatek 

wodę święconą i zbawienie

w kościele natomiast nie kupię spokoju

tylko nasłucham się o biedzie piszczącej

jak głodna mysz w imperium rydzyka 

i majbachach którymi bezdomni

hojnie kościół obdarowują

moja wina

moja wina

moja bardzo 

wielka wina

ZDARZENIE

przy porannym goleniu

zobaczyłem diabła w swoich oczach

ma mnie prowadzić dzisiaj

za rękę

nie mogłem się go pozbyć

choć chciałem go usunąć palcami

a nawet skalpelem

na lustrze zostały zacieki

zawiódł mnie w śmierdzącą uliczkę

zmory mnie otoczyły kradnąc portfel

a nie życie

PORANEK

lekkim westchnieniem dłoni

oddalam na bok troski

jak okruchy ze stołu

by skupić się na kawie

w dymie widzę potępieńców

splątanych jak liście

w porannym tańcu

nad spoconą filiżanką

mam jak zwykle za mało czasu

na miłość

bo śpieszę się do pracy

NIEWYRAŹNY ZARYS CZŁOWIEKA

nie miej cierpienia na twarzy

nie syp z włosów popiołu

niech w popielniczce się kisi

z papierosem zapomnianym

jak wiadomość spisana na bibułce

po wewnętrznej stronie

kiedy żar trawi liście tytoniu

wiadomość nabiera powagi

ciemnieje i zanika

odchodzi tam gdzie stare gazety

z jesiennymi liśćmi

na gładkich palcach stóp

a potem wróci z podwójną dawką 

westchnienia

kiedy otwierasz z rana oczy

i dostrzegasz

niewyraźny zarys człowieka

HANNIBAL

giętkimi palcami przeginam

elastyczność twoich włosów

patrzę w robaki twych oczu

dostrzegam wdzięczność w głębi czaszki

pod kopułą snów

słowa pajęczyną elektronów

oplatają i wyciskają

ostatnie soki

z pachnącego bochna mózgu 

kroję go przekleństwem

bez opamiętania

wściekły miłosnym uniesieniem

rozrzucam plastry wokół

psom ochłapy na pożarcie

strzępki twoich myśli

zlizuję z noża 

ze smakiem

SĄ JESZCZE TACY

skrzydło firanki w moim oknie

uleciało z hukiem na zewnątrz

zamachało przed nosem jakiemuś gościowi

wybiło z rytmu dnia

staną jak oparzony

złamanym papierosem

zaciągnął się haustem powietrza 

z mojego pokoju

poczuł się nieswojo

jakby wszedł w brudnych butach

do czyjegoś domu

NA CHWILĘ PRZED KOŃCEM

kiedy tak siedzę i milczę

pod skorupą z obojętności

i nie widzę zawiści w twoich oczach

pogardy pod paznokciami

cichego syku

oskarżeń

kiedy tak nie czuję

bo nie daję rady niczego

bo nie słyszę w chałasie

bo rytm serca czaszkę miażdży

i świst płuc

oślepia

kiedy tak jestem do niczego

popsuty wśród szkła na asfalcie

zewsząd otacza mnie jucha

w kolorze płatków róży

za późno na oskarżenia

twój wskazujący palec dotyka

pustego cyngla wspomnień

który się zaciął

ostatnią kroplą

oddechu

ZERWANIE

patrząc mi w oczy kroisz bochen twarzy

nikłym płomykiem uśmiechu

gasisz jak papierosa

w popielniczce spojrzenia

koralami dłoni odgarniasz włosy

jak snop siana

wygaszasz mnie jak ekran komputera

kasujesz jak przeczytanego esemesa

(nawet nie jak bilet - tym można jeszcze

kanarowi sypnąć w oczy

jak piachem)

muszę więc odejść w zimną szklankę nocy

zgasnąć zapałką syczącą w kałuży

mimo to siedzę

z założonymi na kark rękami

jak ofiara przed plutonem

egzekucyjnym

Janek Rotten Chłopecki 

- Warszawski punkowy załogant, lat 39, ma na koncie 2 arkusze poetyckie, wydane w 1998 roku (Staromiejski Dom Kultury), potem w na przełomie roku 2009/ 2010 metodą D.I.Y.  metodą "kopiuj wklej", debiut w piśmie Literatura w 1998 roku, potem wiele lat przerwy, publikował jeszcze w zinach punk rockowych "Ściana Wschodnia" i "Liberation", no i na facebook'u, na własnej stronce. Tekściarz zespołów NIESTETY, STARCIE, oraz "tekstowy wolny strzelec", oczywiście bez przesady!!! Współpracował tekstowo z zespołami - DR NAGNIOT, EL BANDA, ANTYHIPOKRYZJA, czy STREGESTI (kawałek na płycie się nie ukazał, ale kto wie) oraz EMU ON THE ROAD - rock, ostatnio zaczął współpracę z zespołem  ZAKŁAD PRODUKCYJNY (punk 77 ) .

Jan Chłopecki - Rotten / strona-wiersze-kontakt