 |
| rys.-Joanna Małoszczyk |
Danuta Gmur
...na życie nigdy się nie gniewaj...
Supły supełki
Supły supełki
uśmiechy do życia
albo łez kropelki…
w chwilach smutku łzy nam towarzyszą
otulamy się wtedy ciszą
są też łzy radości
gdy szczęście u nas gości
życie dar cenny
raz się uśmiecha raz goi rany
zmienne jak pogoda
raz świeci słońce raz pada deszcz
uśmiechnij się
na życie nigdy się nie gniewaj
bo to nie tylko radość
czasem to
supły supełki
 |
| rys.-Joanna Małoszczyk |
Chodźmy na spacer
Chodźmy na spacer alejami wspomnień
tyle pięknych kolorów jesieni
świat wśród tych barw cudownie się mieni
drzewa przystrojone
w suknie farbowane pomarańczą
brązem ocieplone
trochę w nich czerwieni żółci
i resztki zieleni w nich jako
wspomnienie lata pewnie dorzucone
różne tu tonacje jesiennych farbowanych
nutek
smutek nie ma tu swych praw jest pięknie
chodźmy na spacer
malarze tej pory roku
dorównują kroku królowej jesieni
dodają do barw złoto słonecznych promieni
które przypominają miłosne melodie
zakochanych
chce się nimi malować marzenia
jakże cudowne wokół krajobrazy i wrażenia
po ich dotknięciu sercem pełnym tęsknoty
za młodością
chodźmy na spacer tam
śpiewają myśli kolorami marzeń
jak szczęśliwi zakochani
wspomnienia wracają
piękne chwile z młodości dopieszczają
ciepłem rozmarzonych jesiennych serc
chodźmy na spacer
popatrz kochanie piękne jesienne
spacerowanie z marzeniami
w słonecznym blasku jesiennych cieni
pod stopami szeleszczące liście
wprawdzie pójdziemy powoli nie sprężyście
na chwilę odmienimy świat wrócimy do
baśni z tysiąca marzeń spełnionych
i jeszcze do spełnienia być może
chodźmy na spacer
jesień złocista serca otworzy
marzenia spełnić pomoże
 |
| rys.-Joanna Małoszczyk |
Radość ze smutkiem
Radość ze smutkiem
za rękę się zawsze prowadzą
wiedząc że razem sobie poradzą
bo przecież gdy smutków za dużo
radość pomiędzy nie wkracza
Słoneczko znów świeci uśmiechem nas otacza
ból mija radość znów jest z nami
Jest taka potrzeba
trzeba ją zauważyć w promieniach słońca
w błękicie nieba
w tych co są obok i szanują
naszym smutkiem się przejmują
i spontanicznie radość dają
wiedzą co smutek
bo też się borykają z życia problemami
Pomiędzy smutkiem i radościami
przychodzą w życiu chwile
na które nie mamy wpływu
i coraz częściej w swym bólu
dlaczego Boże ?
dlaczego ?
z troską o siebie o bliskich pytamy
Cierpieniem płacimy za wczorajsze dni
za chwile które dały radość
Jest przecież tyle pięknych wspomnień z przeszłości
chociaż świat nasz robi się malutki
odnaleźć nam trzeba trochę radości z każdego dnia
dzień zawsze da nadzieję na jutro
a smutek z radością prowadzą się za rękę
z nadzieją wiarą i miłością
Uśmiechnij się i powiedz
życie moje
za wszystko kocham cię dopóki jestem
Dopóki jestem – chcę cieszyć się każdym dniem
 |
| rys.-Joanna Małoszczyk |
 |
| Nastasja Piechen |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz